Een nieuwe wet als oplossing
Na een dag hard werken, stap je thuis de deur binnen. Daar begint jouw volgende ‘job’, want er mag nog gekookt worden, de kids mogen nog in bad en dat wasje moet vandaag écht nog gedraaid worden. Je hebt je voorgenomen vanavond een keer niet verder te gaan met jouw werk, want stiekem bent je best moe.
Tijdens het avondeten begint het; jouw collega die wat langer op het werk is gebleven vanwege een project waarvoor ze nog wat dingen moest doen, appt jou. Of jij weet waar ze bepaalde informatie kan vinden, want jij weet altijd precies waar dingen te vinden zijn. Afgeleid door het bericht, stuur je haar gelijk een reactie terug. Toch vervelend als ze moet wachten en niet verder kan, omdat jij niet reageert. Het avontuur dat je kind vandaag op school had meegemaakt, heb je niet helemaal meegekregen en dat wordt beloond met een boze blik van je partner.
Als later op de avond jouw leidinggevende belt, twijfel je geen seconde. Natuurlijk neem je de telefoon op en beantwoord je zijn prangende vraag, die in jouw ogen prima tot morgen had kunnen wachten. Door het tijdstip waarop hij belde, sta je weer helemaal ‘aan’ en in de werkmodus. Nu kun je net zo goed je laptop open klappen en alsnog een uurtje gaan werken, want slapen lukt voorlopig toch niet. En voor je het weet… Is het veel te laat en heb je niet gek veel uren meer om te slapen. Dat belooft weer wat voor de dag van morgen…
De nieuwe wet
Afgelopen augustus ging er in Australië een nieuwe wet in, waardoor Australiërs niet meer buiten werktijd bereikbaar hoeven te zijn. Wanneer een werkgever toch contact met een werknemer opneemt buiten werktijd, riskeert deze een forse boete. De premier gaf eerder aan dat “veel Australiërs gefrustreerd raken, omdat van hen wordt verwacht dat ze 24 uur per dag op hun telefoon zitten”. Negeren van telefoontjes of e-mails van de werkgever mag alleen wanneer het onbelangrijke zaken zijn. Zijn beide partijen het hier niet over eens, kunnen ze naar een geschillencommissie stappen.
Als je het mij vraagt, is het enerzijds mooi dat er aandacht is voor het mentale welzijn van werknemers in Australië en zijn er zeker voordelen te benoemen. Aan de andere kant zie ik dat dit niet een oplossing is voor het gehele probleem. Ik neem je graag mee in mijn kijk op deze wetgeving.
De voordelen
Laten we voorop stellen dat het simpelweg aandacht hebben voor een klaarblijkelijk groot probleem al positief is als je het mij vraagt.
Ondanks dat bovengenoemde voorbeelden van voordelen absoluut interessant zijn, zie ik daarnaast absoluut ook nadelen aan deze wetgeving.
De nadelen
Er schuilen diverse nadelen op deze wetgeving als je het mij vraagt en die som ik graag voor je op. Ik begin gelijk met het grootste nadeel in mijn ogen, want al zouden werkgevers hun medewerkers met rust laten; voor welk probleem is dat een oplossing?
Zo zie je maar dat niet telefonisch of per mail bereikbaar hoeven zijn buiten werkuren niet alleen maar voordelen biedt.
Hoe zit dat bij jou?
Los van dat jij vast en zeker zelf ook een mening hebt over de invoering van een wet als in Australië, ken ik haast niemand die buiten vaste werktijden eens wat zaken heeft opgepakt voor werk. Ga voor jezelf daarom het volgende eens na:
Kom jij tot de conclusie dat je helemaal niet blij bent met de werk- privé balans, doordat je meer uren maakt, terwijl je dit liever anders zou zien? Dan wordt het tijd jezelf in de spiegel aan te kijken. Wat maakt dat je doet wat je doet? Wat maakt dat je het lastig vindt om werk te begrenzen? Dan is het na deze inzichten tijd voor actie als je het anders wilt.