Zit ik nog wel op mijn plek?
‘Is dit het nu’, vraagt hij zichzelf af terwijl we wandelen in het bos. Vervolgens zegt hij: ‘ik ben niet gelukkig in mijn werk, maar weet niet goed wat ik wél wil’.
‘Nadat ik van baan gewisseld ben, ervaar ik nog steeds geen voldoening’, zegt ze teleurgesteld. ‘Ik mis de uitdaging in mijn werk en wil wat anders, maar waar begin ik?’
De laatste maanden komen dit soort vragen steeds vaker op mijn pad. De aanleiding lijkt een loopbaanvraag, maar wanneer ik kennis maak met een nieuwe klant, speelt er toch vaak meer.
En in alle eerlijkheid begrijp ik dat wel. Noem het voor mij part het dertigersdilemma. Het gaat erom dat je op een punt in je leven bent beland, waarin je je afvraagt wat je wilt met je leven. De druk om succesvol te zijn vanuit de maatschappij is hoog, terwijl je aan de andere kant voldoende tijd wilt hebben voor je vrije tijd. De verwachting vanuit je omgeving is dat je alles voor elkaar hebt, terwijl jij jezelf geregeld afvraagt waar je mee bezig bent. Wanneer doe je het goed? Wie ben je eigenlijk?
Pfff, ik kan me indenken dat een beetje ondersteuning je kan helpen bij het vervolgen van jouw pad.
De meeste Millennials (geboren tussen 1980 en 2000) die met dit soort vragen bij me aankloppen, werken 32 tot 40 uur per week. Werk is een groot onderdeel van hun leven en, net zoals dat ook voor mij geldt, een belangrijk aspect. Collega’s zien we soms vaker dan onze partner (en/of kinderen) en naast de wens dat werk voor inkomen moet zorgen, wil je óók dat het op andere vlakken bijdraagt.
Zingeving, werk doen dat ertoe doet, voldoening halen uit werk en werkgeluk zijn thema’s die steeds vaker de revue passeren in de trajecten die ik doe. Niet lekker in je vel zitten en grote twijfels hebben over je werk, is vaak de aanleiding om in gesprek te gaan met mij als coach.
We mogen onszelf wat mij betreft wel vaker afvragen wat we willen worden ‘als we later
groot zijn’.
Geregeld spreek ik mensen die hun carrière begonnen zijn in een bepaalde functie en
daarna doorgegroeid zijn naar hogere functies.
Waarom? Omdat het zo hoort, omdat het in de lijn der verwachting ligt, omdat het gestimuleerd wordt door de omgeving, omdat je niet weet wat een andere mogelijke stap is. Toch gebeurt het vaak dat je daardoor op een plek uitkomt waar je helemaal niet gelukkig bent. Waar je veel meer stress ervaart, je geregeld bang bent om door de mand te vallen, waar je vooral kei hard gaat werken om alles gedaan te krijgen en niemand (waaronder jezelf) teleur te stellen.
Stress speelt in deze vraagstukken een grote rol. Of stress de oorzaak is dat je twijfelt of je baan nog wel bij je past óf dat het juist het gevolg is; dat is om het even. Voor mij staat als een paal boven water dat stress hoe dan ook een grote rol speelt als het over carrière vraagstukken gaat.
Met plezier naar je werk gaan, is namelijk óók belangrijk voor je privéleven. Want zeg nou zelf: als je 32 of 40 uur iets doet waar je niet blij van wordt, dan werkt dit door op je privéleven. Zo ontstaat een vicieuze cirkel waarin je spanning ervaart, die zich zowel op het werk als thuis uit. Je zit niet lekker in je vel en weet niet waar te beginnen.
Ik vind het geweldig om professionals met enkele jaren werkervaring te helpen uitzoeken waar ze gelukkig van worden, zodat ze stap voor stap zichzelf beter leren kennen, afrekenen met al dat gepieker en vanuit hun hart in plaats vanuit het hoofd keuzes durven te maken.
Leven in plaats van geleefd worden! Dat is pas zinvol als je het mij vraagt!
Herken jij dit thema ook? Dat je twijfelt of je nog wel op de juiste plek zit? Dat er eigenlijk veel meer speelt dan het vraagstuk rondom werk?